ناهار خونه مادر جون دعوت داشتیم.باور کنید از سر کوچه پیچیدم فهمیدم ناهار چیه،تموم عطر غذا کوچه رو پرکرده بود.بعداز ناهار گفتم:مادر جون منم سبزی پلو درست میکنم اما اینطوری نمیشه .
یه حرفی زد که منو به فکر فرو برد.
گفت :شما جوونا فکر می کنید غذا فقط مواد لازم احتیاج داره،فن آشپزی رو شاید بلد باشین اما اون فوتش اصل کاره.می گفت از روز قبل فکر ناهار فردات باش،صبح زود قابلمه غذارو بار بذار،در حین غذا پختن سوره حمدوقدررو زیاد بخون،بااین کار هر یه لقمه ای نور می شه به تنتون.
اون غذا میشه شفا،میشه دوا.
وقتی سر سفره می شینی تازه یاد گله و شکایت به هم نیافتید،تلویزیون هم خاموش،اول غذا بسم الله،آخرش هم شکر خدا.

نمی دونم هفته پیش آشپزباشی رو دیدید یا نه؟همون قسمتی که تزئینات زیبایی دور بشقاب انجام داد.خیلی هارو دیدم که بعد از این قسمت تصمیم گرفتن برن کلاس سفره آرایی.
ولی فقط تزئین باعث خوب شدن غذا نمیشه.هیچ توجه کردین گاهی وقتا آدم بهترین غذارو می خوره،اما حس می کنه بهش نچسبیده؟گاهی هم برعکس...یه سفره ای پهن میشه،باباومامان و بچه ها دور هم می شینن،نون وپنیر و سبزی و...خیلی می چسبه،هر لقمه+100تن لذت =سلامتی.
چه قدر اون شب راحت می خوابی؟
پی نوشت.......................... 
چند نکته ریزودرشت در مطبخ:
1_موقع غذا در ست کردن سازو دهل خاموش.
(ترجیحاً رادیو معارف روشن باشه ردیف7/99مگاهرتز موج
)FM.
                                                                                    2_اول طبخ با بسم الله الرحمن الرحیم شروع بشه.
3_سوره حمدو قدر زیاد تلاوت بشه.
4_هر چی خواستیم بریزیم تو غذا روش تمرکز داشته باشیم.(تاثیر تفکر مثبت و تمرکز روی هر چیز به اثبات رسیده.)
5_سزسفره فقط حرفای خوب بزنیم.
ودر آخر شکر خدا.